Categorie: missie

Verslag van bezoek met TUA-studenten aan het All Nations College (ANCC), VK TUA Summer University 10-17 juni 2023

Namens deputaten Zending, Diaconie en Evangelisatie mocht ondergetekende mee op reis. Dr. J. van’t Spijker was de reisleider en 11 studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn gingen mee. De meeste studenten waren niet van de CGK, maar vooral van de GG en HHK. Ze zijn met hun Bacelors of Masters bezig.

Het is niet mijn doel om hier een volledig inhoudelijk verslag van te maken. Dat zou me niet lukken. Ik beperk me tot het delen van enkele indrukken.

Het programma (zie de bijlage voor details) had een goede mix van theorie en praktijk (woord en daad). Er was tijd voor reflectie (debriefing), wat ook goed benut werd. Alles was goed voorbereid en de afspraken met diverse betrokken kerken, organisaties, religies en personen waren eveneens goed voorbereid en verliepen vlekkeloos. Er was steeds duidelijkheid. De groep studenten werd snel hecht, eerlijk en openhartig naar elkaar toe. Dit bevorderde het onderlinge vertrouwen, de openhartigheid en kwetsbaarheid. Dit droeg bij aan verdieping en geestelijke vorming. De gesprekken gingen al snel de diepte in en werden ook persoonlijk. Ze durfden zichzelf goed en positief kritisch te evalueren. Zeer prettig en gezond voor geestelijke groei binnen het thema van de reis.

De reis ademde inhoudelijk en praktisch het thema “Integral mission”. Het was vanaf het begin duidelijk dat dit voor de meeste studenten een nieuw en vrijwel onbekend onderwerp was. De docenten waren allen zeer kundig in hun onderscheiden vakgebieden en hebben het goed voorbereid. Er was genoeg ruimte voor vragen en discussies, waar gretig gebruik van werd gemaakt – zij het soms op een duidelijk Nederlandse wijze en minder Brits 😉 

Na het eerste college van Dr. Mark Galpin over Integral Mission merkte een student tegenover mij op dat hij het thema Integral Mission fascinerend lastig vond: “het maakt absoluut zin”. Het beantwoordde een diepgewortelde vraag en zoektocht in zichzelf. Maar hij had nog moeite om alle aspecten met elkaar te verbinden. Hij is zo gewend om niet integraal te denken. Hij wilde er absoluut meer over weten. 

Door onder andere het bezoek aan Southall, Londen (Sikh- en Hindoetempels, de moskee en de ontmoeting met ds. David Watson die in dit gebied werkt en goede relaties heeft met deze religies) werd Integral Mission praktisch voor de studenten. Het was een goed bezoek en prikkelde de studenten (lees: allen) om na te denken. Ook de theologische- en contextuele kennis, vriendelijkheid en toegankelijkheid van ds. Watson maakten diepe indruk. De ontmoetingen met studenten aan de ANCC verdiepten de inzichten over Integral Mission verder.

Colleges werden ook gegeven over: introductie tot missie, missionaire kwesties, intercultureel leiderschap, relaties met de Islam, theologie in context, kunst in missie, mobilisatie van de gemeente voor missie, antropologische inzichten in missie, zorg voor de schepping (praktisch) en schuld en schaamte. Té veel om hier samen te vatten en te evalueren.

Er was goede en voldoende tijd om de ANCC-studenten te ontmoeten en met hen in gesprek te gaan. Daar werd ruimschoots gebruik van gemaakt. Deze gesprekken waren verdiepend, leerzaam en inspirerend, omdat de ANCC-studenten een duidelijke roeping ervaren om door God uitgezonden te worden en vaak door diepe dalen en persoonlijke crises heen God in Christus hebben ontmoet. Het besef dat God een levende relatie met hen (mensen) wil, ondanks hun zondigheid, opende de ogen van een aantal TUA-studenten die gewend zijn dat zondebesef tot bekering leidt. Maar nu kwam het zondebesef na het ontdekken en ontmoeten van Christus. Zo kan het dus schijnbaar ook, ontdekten ze. Het oprechte vertrouwen in Gods leiding en zorg, waarbij een aantal ANCC-studenten over enkele weken hun opleiding afronden en soms nog niet weten waar God hen zal inzetten, raakte de studenten en zette hen aan het denken over bijvoorbeeld Gods leiding en vertrouwen daarin.

Er waren ook “getuigenismomenten” van ANCC-studenten. Een echtpaar vertelde over hun zending in Afghanistan en hoe de man tot december jl. (2022) vijf maanden gevangen werd gehouden door de Taliban onder erbarmelijke omstandigheden. Hij sprak over zijn geloofscrisis in die tijd en hoe God overwon. Er was ook een gebedsavond en getuigenis door en voor een Nederlandse ANCC-studente die binnenkort naar Oman hoopt te worden uitgezonden, wat indruk maakte op de TUA-studenten en verdieping bracht. Een aangrijpende getuigenis kwam van een vrouw die een zakenleven en “unholy” relaties achter zich liet. Ze ontdekte onder andere hoe kunst in missie (zending) kan worden gebruikt. Bij haar ging “de knop”, “because someone believed in me” (haar dominee). Zo een zin blijft hangen.

Bij de weekopening en op woensdag, het moment van aanbidding, werd Gods Woord met een missionaire focus op indringende wijze gebracht, er werd gezongen en gebeden. Het werd ervaren als heilige aanbidding.

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de vele zegeningen die we hebben ervaren. Het trof me hoe de TUA-studenten zichzelf eerlijk durfden te confronteren met datgene waar ze altijd aan gewend waren, namelijk veilige theologie en kerkelijke benaderingen, en het nu lastig vonden en dat ze geconfronteerd werden met een gebrek aan missionair bewustzijn en toch het belang van integrale missie. Een aantal van hen kon dit heel goed verwoorden. De “debriefing” op de laatste avond bood een uitstekende gelegenheid om de balans op te maken. Zo lastig als ze de missie en integrale missie aan het begin van de week vonden, zo diep werden ze geraakt en waren ze overtuigd bij vertrek. Er is een verandering opgetreden. Een vonk is ontstoken. 

Enkele reacties van de studenten: 

• “Het viel me op hoeveel mensen er in Southall zijn die naar de levende God roepen en de duidelijke aanwezigheid van God die bij All Nations College werkt.” 
• “Deze week voelde ik me verbonden met de wereldwijde kerk. De gedeelde verhalen hebben mijn geloof versterkt. De colleges hebben woorden gegeven aan mijn verlangens en gedachten.” 
• “Voor mij voelde het als een geestelijke thuiskomst in een warme, open, hechte en liefdevolle holistische geloofsgemeenschap.” 
• “All Nations is een broedplaats voor nieuwe inzichten, inspirerende ontmoetingen en verrassende gemeenschappen.” 
• “Deze week was God zo dichtbij.” 
• “De kennismaking met andere religies en andersgelovigen heeft me laten zien hoezeer mensen Jezus nodig hebben en hoe anders en goed onze God is: genadig, liefdevol, barmhartig en betrokken bij de relatie met mensen.” 
• “Ik was meteen onder de indruk van de openheid van de mensen bij ANCC. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en plannen, maar ze hebben allemaal een rotsvast vertrouwen dat God hun toekomst in Zijn hand heeft.” 
• “Deze reis heeft me geconfronteerd met de vraag of God mij ook roept voor de zending en hoe ik daarmee om zou gaan.” 
• “Ik denk dat ANCC me aan het denken heeft gezet over mijn denkpatronen.” 
• “Het ervaren van Gods aanwezigheid, de gesprekken, de gedeelde missie – het was zeer intens. Zo anders dan in mijn eigen omgeving.” 
• “De getuigenissen waren indrukwekkend, evenals de overgave van mensen aan God. Dit leidde tot diepgaande gesprekken.” 
• “Met het bezoek aan Southall (Sikh- en Hindoetempels en de moskee) zagen we de noodzaak om het evangelie naar deze mensen te brengen.” 
• “‘En zij zullen één kudde en één Herder zijn.’ Deze tekst werd met volle glorie bevestigd voor de kerk.

Op de dag na terugkomst in Nederland (zondag) nodigde ik de studenten in de WhatsApp-groep uit om hun ervaringen van de prediking, kerkdiensten en gesprekken op dié zondag (na de reis) te delen. Het was boeiend om te lezen hoe ze allemaal “anders” in de kerk zaten dan vroeger en anders naar de preek luisterden. Soms waren ze verrast door de missionaire insteek in de preek van hun “eigen predikant”, soms waren ze kritisch en anderen waren verrast door de vrijmoedige en openhartige geloofsgesprekken die ze met kerkleden en anderen hadden.

Naar mijn mening is het onmogelijk om niet geraakt te worden door deze reis. Het gebalanceerde (holistische) programma bood een goede basis. Dit bezoek draagt bij aan een essentieel deel van de vorming van de TUA-studenten. Het feit dat ze uit verschillende denominaties komen, draagt bij aan het verspreiden van het bewustzijn van missie en integrale missie in de Nederlandse kerken. Dat is goed. Zo een bezoek aan ANCC zou, wat mij betreft, verplichtend moeten zijn voor ieder TUA-student die dominee (o.i.d.) wil worden. 

De reis was voor mijzelf een “geestelijk thuiskomen” op een plaats waar ik nooit eerder ben geweest. Ik heb het ervaren als persoonlijk verrijkend, verademend, bemoedigend, maar ook sturend. Het heeft mijn roeping verder gevormd: er is werk aan de winkel.

Dr. André Jansen 

19 juni 2023